BUGA

Pulsa na imaxe e faina máis grande para apreciar o traballo de Ari, que é licenciada en coches.

Dixéronme que deseñara con Ari un coche para a revista PORNO (Ola Ari). O caso é que non remataba de convencerme a idea de deseñalo porque me parecía que o resultado ia ser unha merda, (non por Ari, claro) así que non me comprometín a nada e deixeino pasar. Co paso do tempo, deume por pensar o motivo polo cal un home tan vinculado ao mundo automovilístico de PORNO coma min, non se decidira a levar a cabo un tan apaixoante proxecto, e decateime de algo. A causa de que eu non me comprometera foi que non vía o resultado, non quería velo, non me gustaba, apartaba da miña cabeza a imaxe desa páxina do primeiro número da revista PORNO, asqueado só de pensalo, e descubrín por qué: Eu non quería ver ese coche, quería imaxinalo, non quería que a xente o vira, quería que a xente o imaxinara. Así pois, pouco antes da data límite de admisión de aportacións de contidos para a revista (ou incluso despóis de dita data, pero pode que mañá soborne a un tipo) púxenme a escribir este artigo. Así que, “putos porreros de mierda” (que ninguén se ofenda, pode que alguén o entenda) preparade o voso maxín para escoitar o son dos motores deste apaixoante automovil (se sodes apaixoados, se non, pasade páxina) e deixade voar ás vosas imaxes sobre estas palabras:

As llantas (ou tapacubos) serían vinilos, un distinto en cada roda, con brazo e agulla e todo, que soarían, como é lóxico, ao ritmo da carretera. Os faros serían as válvulas incandescentes a piques de estoupar, e o son sairía polo tubo de escape, como é habitual. O capó, diante do parabrisas, sería unha plataforma adaptable para soportar a calquera banda de música, con tódolos seus instrumentos e equipamento de directos. Así, en vez de ver a carretera, veríades o ceo (ou o inferno (ou o termo medio típico dos grupos que cando ves en directo dis “ni me va, ni me viene”, (polo que probablemente acabarías por mirar a carretera)))

O maleteiro sería unha xaula de cans, e o asento traseiro sería un acuario de cen litros con peixes Betta machos, que irían saindo por trampillas, a dos azuis situada do lado dereito e a dos vermellos do esquerdo, e formando un fermoso e colorido fondo de acuario. Nalgún lugar habería un display LCD de duas liñas retroiluminado que iría visualizando un marcador. Da apertura das trampillas e da actualización do marcador encargaríase un mono de Marrakech, para evitar un autómata.

Na guantera, a documentación; un feixe de billetes de 500 al portador, para facer feliz ó atractivo axente de tráfico de turno, que seria nomeado membro de honor de PORNO, e sairía a sua foto no desplegable da páxina central do seguinte número da revista, limpando o cú cos cartos. Unha serie de fenómenos sobrenaturais bíblicos serían proxectados en 3D e explicados detalladamente polo cura da parroquia (quen por algunha extraña razón, tamén limparía o cú), nunhas gafas que caerían do teito coma as mascarillas de oxíxeno nos avións, para a salvación das almas. O airbag sería unha bolsa de palomitas de millo, toda unha sorpresa, ¡e que ben cheiran! O asento do copiloto sería, en caso feminino, un dispositivo masturbador como o que fabrica George Clooney en "Quemar despues de leer", e en caso masculino como o que lle fai a palla a Robert Duvall en "THX 1138". Unha liña de Fax personalizáda faríanos chegar un documento coa programación de concertos e actividades culturais previstas e a ruta máis adecuada para chegar a eles, máis ou menos turistica en función do tempo dispoñible (no caso de elexir un evento moi distante temporalmente, perderíamonos polo mundo adiante antes de chegar (ou non (ou si (eu penso que si)))). Nalgún punto do interior do vehículo habería un casete de video formato Betacam SP dos grandes a modo de decoración, colgado do retrovisor, ou en calquer outro sitio. Non sei por que, pero estaría ahí.

Letras de Toni Colombo

Dibuxos de Ari

Capturas de películas